سالروز میلاد رسول اکرم (ص) به روایات اهل سنت در سال ۱۴۰۳
وبسایت "فردای تازه" همان "تاروت رنگی" سابق می باشد.
میلاد رسول اکرم (ص) به روایات اهل سنت
میلاد رسول اکرم (ص) به روایات اهل سنت، که به عنوان بنیانگذار دین اسلام شناخته می‌شود، رویدادی است که در میان مسلمانان اهل سنت و شیعه با اهمیت بسیار یاد می‌شود، اما جزئیات و تاریخ دقیق آن ممکن است متفاوت باشد. به روایت اهل سنت، میلاد پیامبر اسلام، حضرت محمد (ص)، در روز ۱۲ ربیع‌الاول سال عام‌الفیل، مطابق با حدود سال ۵۷۰ میلادی، در شهر مکه مکرمه رخ داده است. این روز به عنوان یک مناسبت مذهبی بزرگ، در بسیاری از کشورهای اسلامی جشن گرفته می‌شود و مومنان با برپایی محافل و مراسم خاص، زندگی و سیره پیامبر اکرم (ص) را گرامی می‌دارند.
تاریخ میلاد رسول اکرم (ص) به روایات اهل سنت: دوشنبه، ۲۶ شهریور ۱۴۰۳
دیدگاه اهل سنت
تاریخ بیست و ششم شهریور ماه سال ۱۴۰۳ که مقارن با دوازدهمین روز از ماه ربیع الاول هجری قمری است، بنا به برخی روایات سالروز میلاد باسعادت رسول مکرم اسلام حضرت محمد (ص) بوده که در تقویم رسمی جمهوری اسلامی ایران به عنوان شروع هفته وحدت نیز درج شده است.
پیروان اهل تسنن معتقدند دوازدهمین روز از ماه ربیع الاول و پیروان شیعه هفدهم ربیع الاول را به عنوان سالروز میلاد با برکت نبی ارجمند اسلام (ص) می شناسند.
با توجه به اینکه بنیانگذار انقلاب و رهبر فقید جمهوری اسلامی ایران حضرت امام خمینی (ره) که همواره داعی وحدت و همبستگی مسلمانان را در سرتاسر جهان مطرح می‌کردند، این موضوع را جریانی جهت اتفاق، پیوستگی و وحدت همه گروه‌های اسلامی ذکر کرده و ایام حد فاصل بین دو تاریخ مذکور یعنی ۱۲ الی ۱۷ ربیع الاول را به عنوان هفته وحدت تعیین و نامگذاری کردند.
در تاریخ دوازدهم ربیع الاول سال ۵۳ پیش از هجرت یا به عبارتی ۱۴۹۶ سال قبل، با استناد به روایات برخی از تاریخ نویسان مسلمان نظیر مسعودی، مصادف با چنین روزی ختم رسل حضرت محمد (ص) پا بر عرصه گیتی نهاد. لاکن در تعدادی از نقل‌های تاریخی ذکر شده که آن حضرت در تاریخ هفتم ربیع الاول همان سال متولد شده‌اند.
بدین ترتیب کشور جمهوری اسلامی ایران همه ساله ایام دوازدهم الی هفدهم ربیع الاول را به عنوان هفته وحدت مسلمان نامگذاری کرده است. لذا سایر کشورهای مسلمان نیز با التفات و ابراز علاقه نسبت به این نوآوری جمهوری اسلامی ایران، در هفته مذکور با هدف همبستگی و وفاق اسلامی، سالروز میلاد با سعادت نبی مکرم اسلام را جشن گرفته و مراسماتی را برپا می‌کنند.
در این راستا یک نهاد رسمی بین المللی با عنوان مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، فعالیت رسمی و گسترده‌ای را آغاز کرده و در همه سال‌ها در شهر تهران مصادف با هفته وحدت گردهمایی و اجلاس بین المللی وحدت اسلامی را ترتیب می‌دهد.
در این مراسم اندیشمندان و مقامات مهم اسلامی از کشورهای متعدد گرد هم جمع شده و به طور پیوسته رهبر معظم ایران تصریح دارند که لازم است جدیت و مساعدت بیشتری از طرف مقامات و مسئولین در خصوص وحدت میان مسلمانان انجام شده تا موجبات نفاق و تفرقه ریشه کن شود.
از آنجا که همواره دشمنان و مخاصمان اسلام سعی دارند با نفاق و تفرقه افکنی در میان گروه‌های مختلف مسلمانان، به تضعیف قدرت آنها بپردازد، لذا علما و بزرگان شیعه و سنی در خصوص وحدت اسلامی تاکید می‌کنند.
در حقیقت هفته وحدت مجال مناسبی است تا همدلی و رأفت میان مسلمین جهان شکل گرفته و هماهنگی و اتحادی در بین آنها مقابل دشمنان اسلام صورت گیرد.
در خصوص جایگاه و وجوب وحدت و همبستگی میان مسلمانان از منظر قرآنی هیچ شبهه و ابهامی وجود ندارد. به یقین می‌توان بیان داشت از جمله موضوعات اجتماعی که همواره قرآن در راس مسائل بر آن تصریح داشته، وحدت و اتحاد در بین پیروان دین مبین اسلام می‌باشد.
ضرورت برقراری وحدت در بین مسلمانان از جمله موضوعاتی است که به طور مستمر از جانب علما و اندیشمندان مذهبی مسلمان، اهتمام و توجه ویژه‌ای به آن شده است. شناخت تابعین مذاهب مختلف با باورها و دیدگاه‌های یکدیگر، در صورتی که با رسوایی و بی‌احترامی به اعتقادات دیگر مذاهب انجام نشود، نه فقط نفاق و تشتطی را به همراه نداشته، بلکه از افترا و شایعه پراکنی دشمنان اسلام جلوگیری می‌کند.
مشترکات مسلمین
تضاد و تفاوت‌های اعتقادی میان مسلمانان به شکلی نیست که مانعی برای وحدت میان آنها بوده و قادر نباشند در کنار یکدیگر همچون برادر و نمادی از «انما المؤمنون اخوه» باشند. چرا که آنها همگان خدای واحد و یکتایی را پرستش می‌کنند.
همه آنها یکدل عبارت «لا الله الا الله» را بیان داشته که به رسالت و نبوت رسول مکرم اسلام حضرت محمد (ص) ایمان و اعتقاد دارند. همچنین باور به پایان یافتن دوران پیامبری آن حضرت داشته و دین ایشان را به عنوان آخرین دین‌ها قلمداد می‌کنند.
همه مسلمانان قرآن را به عنوان یک کتاب ارزشمند و متبرک آسمانی شناخته، آن را قرائت کرده و در جایگاه اصول و قوانین اسلامی است. در عین حال همگی به سوی یک قبله نمازهای خود را ادا کرده و یک ندا به نام اذان را سر می‌دهند. همه مسلمانان در یک ماه مشخصی از سال به نام ماه رمضان روزه گرفته و آنها روز فطر و اضحی را به عنوان عید خود می‌دانند.
قابل ذکر است آیین و مناسک حج توسط همه مسلمانان به شکل یکسان انجام شده و همگی در کنار هم در حرم الهی گرد هم می‌آیند. به طوری که همه مسلمین جهان محبت و علاقه‌ای نسبت به خاندان و اهل بیت پیامبر داشته و حرمت ویژه‌ای برای آنها قائل هستند.
داشتن این اشتراکات به تنهایی کفایت می‌کند که محبت و همدلی را در میان آنها شکل داده و موجب گسترده شدن عواطف برادری و جوانمردی اسلامی میان آنها شود.
قاطعانه هفته وحدت و دنبال کردن این جریان و وجوب آن، اقدامات موثری را در جهت هماهنگی مسلمانان پدید می‌آورد. همه مسلمانان لازم است با در نظر گرفتن موارد وحدت، هماهنگی، وفاق و سازگاری را در میان خود ارتقا داده و با یکدلی، دسیسه‌ها و نیرنگ دشمنان را ناکام بگذارند.
در این میان نقش و عملکرد شیعیان با سرمشق گیری از ائمه معصومین علیهم السلام بسیار تاثیرگذار بوده که نشان دهیم پیروان حقیقی امامان راستینمان هستیم.
حضرت امام موسی بن جعفر (ع) می‌فرماید:
«چنان رفتار کنید که هرکس شما را ببیند بگوید: خدا رحمت کند جعفر بن محمد را که چه خوب یارانش را تربیت کرده است».
همچنین ایشان در جای دیگری فرموده اند:
«شما شیعیان موجب آبرومندی ما باشید، نه مایه آبرو ریزی ما»
احادیث شیعه در همبستگی با سایر مسلمانان
روایات و احادیث متعددی از امامان معصوم (ع) در توضیح نحوه همنشینی و معاشرت پیروان شیعه و سنی در کتب شیعه ذکر شده است که ما در این مجال مواردی از آنها را بیان می‌کنیم. شیخ حر عاملی در کتاب وسائل الشیعه بخشی را به نام «باب وجوب عشره الناس» مشخص کرده که مطالبی را در این زمینه آورده است:
«بَابُ وُجُوبِ عِشْرَهِ النَّاسِ حَتَّی الْعَامَّهِ بِاَدَاءِ الْاَمَانَهِ وَ اِقَامَهِ الشَّهَادَهِ وَ الصِّدْقِ وَ اسْتِحْبَابِ عِیَادَهِ الْمَرْضَی وَ شُهُودِ الْجَنَائِزِ وَ حُسْنِ الْجِوَارِ وَ الصَّلاهِ فِی الْمَسَاجِدِ؛ باب واجب بودن زندگی مسالمت‌آمیز با مردم، حتّی اهل‌سنت؛ بدین‌صورت که امانت آنان را ادا کنید و به سود آنان شهادت دهید و به راستگویی با آنان پایبند باشید، مستحب است که مریض‌های آنان را عیادت، جنازه‌های آنان را تشییع، با همسایگان رفتار نیکو و در مساجد حضور داشته باشید.»
همچنین در خصوص وحدت مسلمین احادیثی ذکر شده که یکی از آنها بدین شرح می‌باشد. روایت کننده بیان داشته:
از امام (ع) پرسیدم:
«سزاوار است رفتار ما میان خود و آنانکه معاشرت داریم چگونه باشد؟ در حالی که: (لَیْسُوا عَلَی اَمْرِنَا) بر اعتقاد ما شیعیان نیستند».
فرمود:
«ببینید، ائمه شما چگونه رفتار می‌کنند، از آنها پیروی کنید، آن‌چه آنان انجام می‌دهند از آنها پیشی نگیرید که گمراه خواهید شد.»
۱. فتمسّکوا بهما، ولاتقدموهم فتضلّوا: به کتاب و عترتم چنگ زنید و از آنها پیشی نگیرید که گمراه می‌شوید.
۲. لاتقصروا عنهما فتهلکوا: از آنان عقب نمانید که هلاک خواهید شد.
۳. لا تعلّموهما فانّهما اعلم منکم: به آنها چیزی نیاموزید زیرا آنان از شما داناترند.
۴. انّ االله سائلکم کیف خلفتمونی فی الثقلین: از چگونگی رفتارتان با ثقلین (قرآن و اهل‌بیتم) بازخواست کننده از شما خداست.
۵. انّی سائلکم حین تردون علیّ الحوض عن الثقلین: من خود آنگاه که بر حوض کوثر وارد می‌شوید از ثقلین (کتاب خدا و عترتم) پرسانم.
با در نظر گرفتن همه این سفارشات و توصیه‌ها مبنی بر توسل و پیروی از اهل بیت رسول الله علیهم السلام و اخطار و نذیر از تفرقه بین مسلمانان، لازم است تا پیروان شیعه اختلافات خود را با اهل تسنن با در نظر گرفتن موضوع وحدت ابراز نکرده و این معیار و معرفت در عصر حاضر نیز مصداق دارد. لذا از مستحبات است که در مساجد اهل سنت حضور یافته و در بین آنها نماز بخوانید. چرا که در این حالت وحدت کلمه شکل می‌گیرد.
«و انّما الحکمه فی تشریعها هی المداراه وتوحید الکلمه وابراز المیزه بینهم و بین العامه، و علیه فهی تاتی فی امثال زماننا ایضاً، فیستحب حضور مساجدهم و والصلاه معهم لیمتاز الشیعه بذلک عن غیرهم و تبیین عدم تعصبهم حتی تتحد کلمه المسلمین.»
