سالروز ولادت امام زمان (عج) و جشن نیمه شعبان در سال ۱۴۰۳

مذهبی ۲۴ شهریور ۱۴۰۳ ۲ دیدگاه

وبسایت "فردای تازه" همان "تاروت رنگی" سابق می باشد.

ولادت امام زمان (عج) و جشن نیمه شعبان

ولادت امام زمان (عج) و جشن نیمه شعبان، همه ساله روز پانزدهم ماه شعبان سالروز میلاد با سعادت دوازدهمین پیشوای مسلمین جهان حضرت حجت صاحب الزمان (عج) است. حضرت صاحب الامر (عج) هم اکنون سال‌هاست که در غیبت کبری به سر می‌برد.

در احادیث نقل شده از ائمه معصوم (ع)، بعد از شب‌های قدر در ماه مبارک رمضان، شب نیمه شعبان قدر و منزلت بسیار دارد. به طوری که عبادات و دعاهای خاصی برای این شب ذکر شده است.

حضرت مهدی موعود (عج) در هنگام سپیده دم نیمه شعبان سال ۲۵۵ هجری قمری متولد شد. این ولادت فرخنده در حدود ۵ سال پیش از به شهادت رسیدن یازدهمین پیشوای مسلمین حضرت امام حسن عسکری (ع) پدر بزرگوارشان بوده که در شهر سامرا سکونت داشتند.

بر اساس تقویم سال‌های قمری نیمه شعبان از جمله اعیاد مهم و ارزشمند شیعیان بوده که در آن امام دوازدهم پیروان شیعه حجت بن الحسن (عج) پا به عرصه گیتی نهاد.

در این شب دعاها و اذکار زیادی وارد شده که از جمله آنها خواندن سوره یاسین و دعای کمیل می‌باشد.

ولادت امام زمان (عج) و جشن نمیه شعبان: جمعه، ۲۶ بهمن ۱۴۰۳

ولادت امام زمان (عج) و جشن نیمه شعبان

چگونگی ولادت امام زمان (عج)

حضرت حجت بن الحسن العسکری (عج) یگانه فرزند یازدهمین امام معصوم حضرت امام حسن عسکری علیه السلام بوده و مادرشان نرجس خاتون نام داشت.

نرجس خاتون از نوادگان قیصر روم فرمانروای آن سرزمین بوده و نیاکان او به حضرت عیسی مسیح باز می‌گردد.‌

جریان متولد شدن حضرت مهدی (عج) نیز جلوه‌ای از عنایات و معجزات خداوند متعال می باشد. چرا که در آن دوران که عباسیان بر مسلمانان حکومت می‌کردند، اختناق و فشار زیادی بر شیعیان وارد شده و شبانه روز زندگانی حضرت امام حسن عسکری علیه السلام تحت مراقبت و نگهبانی ماموران حکومتی بود.

از آنجا که پیامبر اسلام (ص) و هر کدام از امامان معصوم (ع) در دوران حیات خود بشارت متولد شدن دوازدهمین پیشوای مسلمین به عنوان منجی عالم بشریت به مسلمانان را داده بودند، لذا خلفای عباسی و نیروهای حکومتی که وجود حضرت صاحب الزمان (عج) را منافی افکار پلید و رفتارهای ظالمانه خود در جامعه اسلامی می‌دانستند، درصدد بودند که فرزند حضرت امام حسن عسگری (ع) را به قتل برسانند. لذا به اذن و لطف الهی دوران بارداری نرجس خاتون بدون هیچ گونه علائم ظاهری طی شده و حتی اطرافیان او نیز از این موضوع بی‌اطلاع بودند.

همچنین بخوانید:  سالروز ولادت حضرت امام محمد تقی (ع) در سال ۱۴۰۳

به طوری که حضرت امام حسن عسکری علیه السلام، فرزندش حضرت مهدی (عج) را با نهایت مراقبت و به شکل پنهانی نگهداری کرده و او را تربیت نمود.

روایت تولد امام زمان  (عج) از زبان حکیمه خاتون

حکیمه خاتون دختر امام جواد (علیه السلام) و عمه امام حسن عسکری (علیه السلام) جریان ولادت حضرت مهدی (عج) را چنین نقل می کند:

«ابو محمد امام حسن عسکری (ع) کسی را در پی من راهی کرد که امشب (نیمه شعبان) برای افطار نزد من بیا، چون خداوند امشب حجتش را آشکار می کند.»

پرسیدم:

«این مولود از چه کسی است؟»

آن حضرت فرمود:

«از نرجس خاتون، عرض کردم: من در نرجس خاتون هیچ اثر حملی مشاهده نمی کنم!»

حضرت فرمود:

«موضوع همین است که گفتم.»

من در حالی که نشسته بودم، نرجس آمد و کفش مرا از پایم بیرون آورد و فرمود:

«بانوی من! حالتان چطور است!»

من گفتم:

«تو بانوی من و خانواده ام هستی.»

او از سخن من تعجب کرده ناراحت شد و فرمود:

«این چه سخنی است؟»

گفتم:

«خداوند در این شب به تو فرزندی عطا می کند که سرور و آقای دنیا و آخرت خواهد شد. نرجس خاتون از سخن من خجالت کشید.»

پس از افطار، نماز عشاء را به جا آوردم و به بستر رفتم. چون پاسی از نیمه شب گذشت، برخاستم و نماز شب خواندم. بعد از تعقیب نماز به خواب رفتم و دوباره بیدار شدم. در این هنگام، نرجس نیز بیدار شد و نماز شب را به جا آورد.

در این هنگام از اتاق بیرون آمدم، تا از طلوع سپیده مطلع شوم. دیدم فجر اول طلوع کرده و نرجس در خواب است. یک لحظه سوالی به ذهنم رسید که چرا حجت خدا آشکار نشد. کم مانده بود تردید در وجودم ایجاد شود که ناگهان حضرت امام حسن عسکری (ع) از اتاق مجاور صدا زد:

«ای عمه شتاب مکن که موعد نزدیک است». من نیز نشستم و سوره «الم سجده و یاسین» را خواندم. هنگامی که مشغول خواندن قرآن بودم، ناگهان نرجس خاتون با ناراحتی از خواب بیدار شد.»

در برخی نقل ها و همچنین در کتاب منتهی الآمال نیز آمده، حکیمه خاتون می گوید:

«بعد از آنکه نرجس از خواب بیدار شد، من او را به سینه چسباندم و نام خدا را بر زبان جاری کردم.»

امام حسن عسکری (ع) فرمود:

«سوره «قدر» را برایش بخوان.»

آن سوره را خواندم و از نرجس پرسیدم حالت چطور است؟ او گفت:

«آنچه مولایت فرموده بود، ظاهر شد. من دوباره سوره «قدر» را خواندم. کودک نیز در شکم مادر، همراه من سوره «قدر» را خواند که من ترسیدم»

من با شتاب خودم را به او رساندم و پرسیدم:

«چیزی احساس می کنی؟»

نرجس گفت:

«آری.»

گفتم:

«نام خدا را بر زبان جاری کن، این همان موضوعی است که اول شب به تو گفتم. مضطرب مباش و دلت را آرام کن.»

در این هنگام امواج تابناکی همچون پرده میان من و نرجس خاتون حائل شد.‌ به ناگاه متوجه ولادت کودک شدم. چون جامه را از روی نرجس برداشتم، آن مولود سر به سجده گذاشته و مشغول ذکر خدا بود. هنگامی که او را برگرفتم، دیدم پاک و پاکیزه است. در این موقع، حضرت امام حسن (ع) صدا زد؛ «عمه! فرزندم را نزد من بیاور»، وقتی که نوزاد را خدمت آن حضرت بردم، وی را درآغوش گرفت، و بر دست و چشم کودک دست کشید و در گوش راستش اذان و در گوش چپش اقامه گفت و فرمود:

«فرزندم! سخن بگو!»

پس آن طفل گفت:

«اشهد ان لا اله الا الله، و اشهد ان محمدا رسول الله»

پس از آن نوزاد به امامت امیر المؤمنین (ع) و سایر امامان معصوم علیهم السلام، شهادت و گواهی داد و چون به نام خود رسید گفت:

«اللهم انجزلی وعدی، و اتمم لی امری، و ثبت وطأتی، و املاء الارض بی عدلا و قسطا؛ پروردگارا! وعده مرا قطعی گردان و امر مرا به اتمام رسان، و مرا ثابت قدم بدار، و زمین را به وسیله من از عدل و داد پر کن.»

علامه مجلسی در کتاب بحارالانوار، جلد ۵۱، صفحه ۱۹ به نقل از حکیمه خاتون چنین آورده:

«هفتمین روز پس از ولادت این نوزاد فرخنده، به نزد حضرت امام حسن عسکری علیه السلام رسیدم. آن حضرت فرزندش را از من خواست. من مولود را در میان پارچه‌ای مطهر پیچانده و به حضور پدرش بردم.»

امام حسن فرمود:

«پسرم! با من حرف بزن.»

در این هنگام، نوزاد آیه «و نرید ان نمن علی الذین استضعفوا فی الارض…» را قرائت کرد.

همچنین بخوانید:  سالروز شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) در سال ۱۴۰۳

غیبت امام زمان (عج)

پیامبر اسلام (ص) و ائمه معصومین بیان داشته‌اند که حضرت صاحب الزمان عجل الله در آخرالزمان به فرمان الهی ظهور کرده و بر همه طاغوتیان غلبه می‌کند. به این ترتیب سرتاسر جهان در زیر پرچم مهدی موعود مملو از عدل و داد خواهد شد. همچنین آن حضرت از عمر بسیار طولانی برخوردار بوده و مدت زمان کثیری را از دید مردم و جامعه در غیبت می‌مانند.‌

بنابر منابع شیعه، حضرت مهدی عجل الله در دوران حیات خود دارای دو غیبت هستند. ابتدا غیبت صغرا که به مدت ۶۹ سال به طول انجامید. آن حضرت در زمان غیبت صغرا اشخاص مورد اعتمادی را برای خود برگزیده و به واسطه آنها با شیعیان ارتباط داشتند که به این افراد نواب اربعه می‌نامیدند. پس از مرگ آخرین نواب اربعه حضرت امام زمان عجل الله به دوران غیبت کبری وارد شد. در این زمان به طور ظاهری ارتباط امام با مردم از بین رفته و لازم است شیعیان جهت امور فقهی و دینی به راویان حدیث و علمای شیعه رجوع کنند. در احادیث نقل شده از امامان معصوم (ع)، وجود امام در زمان غیبت به قرار گرفتن خورشید در پس ابر تشبیه شده که در این شرایط نیز مردم از الطاف و فضائل آن حضرت مستفیض می‌شوند.

هرچند که فلسفه غیبت حضرت مهدی عجل الله آشکار نیست. ولی این امر از جمله اسرار و حکمت‌های خداوند در روی زمین بوده و اشراف به همه ابعاد این موضوع در ظرفیت ما نمی‌گنجد. ولی در نهایت حضرت صاحب الزمان عجل الله به فرمان الهی از غیبت بیرون آمده و با قیام گسترده، حکومت الهی را در سرتاسر زمین حاکم می‌کند.

همچنین بخوانید:  سالروز ولادت حضرت علی اکبر (ع) و روز جوان در سال ۱۴۰۳
در صورت تمایل این مطلب را با دوستان خود به اشتراک بگذارید:
تلگرام واتس آپ فیس بوک پیامک
تلگرام واتس آپ فیس بوک پیامک
اشتراک
اطلاع از
2 نظرات
بازخورد برخط
مشاهده تمامی دیدگاه ها
مریم
۲۳ بهمن ۱۴۰۳ ساعت: ۱۳:۲۰

سپاسگزارم عالی بود

جواد شمسایی
۲۹ شهریور ۱۴۰۳ ساعت: ۱۶:۵۸

سلام و عرض ادب مطالب بسیار عالی و زیبا بود